“Ağız kokusu korkusu, diğerlerini rahatsız ediyor muyum?, sanki beşerler benden tiksinir mi?, niyetleri ile toplumsal yaşantımızı sekteye uğratır. Bu endişenin en haklı niçini sıklıkla insanın kendi kendisini fark etmemesidir. Toplumsal izolasyona varan bu durumun devası için evvela ağız bölgesindeki sebepler araştırılmalıdır.”
Ağız kokusunun niçini büyük oranda diş ve dişeti sorunları olsa da ağzımız; kulak, burun, boğaz, mide hatta akciğerlerimizin birleşim yeri olduğu için tahlil için kimi vakit geniş çapta araştırmalara gereksinim duyulur.
Ağız bölgesinde, bilhassa anaerop bakteriler dediğimiz oksijensiz ortamda çoğalan mikro organizmalar bu duruma sebep olur. Makus ağız hijyeni en yaygın sebeptir. Paklığı güç bölgelere ve lisan yüzeyinin paklığına dikkat etmek gerekir.
Çürük, kronik çürükler, diş eti enfeksiyonları, kök enfeksiyonları, yirmi yaş dişlerinin üzerinin bakteri girecek biçimde yarı kapalı olması ağız kokusunun en kıymetli sebepleridir. Bunun için evvela ağız hijyeni sağlanmalı, ağızdaki çürükler, diş eti enfeksiyonları tedavi edilmeli, kanal tedavisi gerektiren dişlerin tedavileri yapılmalıdır. Eski dolgu ve kuron köprü onarımları incelenmeli, gerekirse çıkartılarak temizlenmelidir.
Yirmi yaş dişleri bu açıdan değerlendirilmelidir. Diş taşı paklığı ve diş eti tedavisinden daha sonra ağız bakımı ile ilgili bireye özel tavsiyeler gereklidir. Diş ve diş eti fırçalaması, diş ortalarının diş ipi ve diş ortası fırçaları ile temizlenmesi, lisan yüzeyinin lisan temizleyicilerle temizlenmesine ihtimam göstermek gerekir. Ağız bakımı bir süre bakterileri baskılayıcı gargaralarla desteklendikten daha sonra ağızda olağan bakteri florasının oluşması için ağız probiyotiği kullanılarak daha ülkü bir sonuca ulaşılabilir.
Sorun çözülmüyorsa ileri tetkiklere başvurulmalıdır. İkinci olarak incelediğimiz bölgeler, ağıza komşu olan boğaz, kulak, burun, mide bölgelerindeki enfeksiyonlardır. Sinüzitte, burun deviasyonlarında, burundan nefes almayı engelleyen durumlarda hem enfeksiyon birebir vakitte gece ağızdan teneffüs yapmak, burunu kullanamamak ağız kokusuna sebep olabilir. Kronik boğaz enfeksiyonları, midede bulunan helikobakter üzere mikroorganizmalar da ağız kokusuna sebep olur. Bu bölgelerin tetkik edilerek tedavileri yapılmalıdır.
Bunun haricinde ağız kokusu, sistemik hastalıklar, tükürüğü etkileyen ilaçlar ve hormonal değişikliklerden de kaynaklanabilir. Bütün bunlar tükürüğün yapısını ve akışkanlığını etkilediği için ağzın doğal temizlenme sistemini ve bakteri istikrarını bozar.
bununla birlikte ilaçlar ve sistemik rahatsızlıklarda kan sirkülasyonundaki birtakım hususlar akciğerlerden nefesle atılır ve bu da ağız kokusuna sebep olur. Bu sistemik hastalıklar, diabetes mellitus, karaciğer yetmezliği, siroz, böbrek yetmezliği, üremi, skorbüt, pnomoni, üzere akciğer, karaciğer, böbreklerimizle ilgili yahut hormonal rahatsızlıklardan kaynaklanır.
Ağız kokusunda sebep ortadan kaldırılır ağız hijyeni sürdürülebilir olursa bu makûs durumdan kaçınmış oluruz. Nizamlı diş tabibi denetimi ile sorunları büyümeden çözmek gerekir. Bu rahatsızlığın korkusu, insanları toplumsal izolasyona itmekte ve öz inanç eksikliğine sebep olmaktadır.
Ağız kokusunun niçini büyük oranda diş ve dişeti sorunları olsa da ağzımız; kulak, burun, boğaz, mide hatta akciğerlerimizin birleşim yeri olduğu için tahlil için kimi vakit geniş çapta araştırmalara gereksinim duyulur.
Ağız bölgesinde, bilhassa anaerop bakteriler dediğimiz oksijensiz ortamda çoğalan mikro organizmalar bu duruma sebep olur. Makus ağız hijyeni en yaygın sebeptir. Paklığı güç bölgelere ve lisan yüzeyinin paklığına dikkat etmek gerekir.
Çürük, kronik çürükler, diş eti enfeksiyonları, kök enfeksiyonları, yirmi yaş dişlerinin üzerinin bakteri girecek biçimde yarı kapalı olması ağız kokusunun en kıymetli sebepleridir. Bunun için evvela ağız hijyeni sağlanmalı, ağızdaki çürükler, diş eti enfeksiyonları tedavi edilmeli, kanal tedavisi gerektiren dişlerin tedavileri yapılmalıdır. Eski dolgu ve kuron köprü onarımları incelenmeli, gerekirse çıkartılarak temizlenmelidir.
Yirmi yaş dişleri bu açıdan değerlendirilmelidir. Diş taşı paklığı ve diş eti tedavisinden daha sonra ağız bakımı ile ilgili bireye özel tavsiyeler gereklidir. Diş ve diş eti fırçalaması, diş ortalarının diş ipi ve diş ortası fırçaları ile temizlenmesi, lisan yüzeyinin lisan temizleyicilerle temizlenmesine ihtimam göstermek gerekir. Ağız bakımı bir süre bakterileri baskılayıcı gargaralarla desteklendikten daha sonra ağızda olağan bakteri florasının oluşması için ağız probiyotiği kullanılarak daha ülkü bir sonuca ulaşılabilir.
Sorun çözülmüyorsa ileri tetkiklere başvurulmalıdır. İkinci olarak incelediğimiz bölgeler, ağıza komşu olan boğaz, kulak, burun, mide bölgelerindeki enfeksiyonlardır. Sinüzitte, burun deviasyonlarında, burundan nefes almayı engelleyen durumlarda hem enfeksiyon birebir vakitte gece ağızdan teneffüs yapmak, burunu kullanamamak ağız kokusuna sebep olabilir. Kronik boğaz enfeksiyonları, midede bulunan helikobakter üzere mikroorganizmalar da ağız kokusuna sebep olur. Bu bölgelerin tetkik edilerek tedavileri yapılmalıdır.
Bunun haricinde ağız kokusu, sistemik hastalıklar, tükürüğü etkileyen ilaçlar ve hormonal değişikliklerden de kaynaklanabilir. Bütün bunlar tükürüğün yapısını ve akışkanlığını etkilediği için ağzın doğal temizlenme sistemini ve bakteri istikrarını bozar.
bununla birlikte ilaçlar ve sistemik rahatsızlıklarda kan sirkülasyonundaki birtakım hususlar akciğerlerden nefesle atılır ve bu da ağız kokusuna sebep olur. Bu sistemik hastalıklar, diabetes mellitus, karaciğer yetmezliği, siroz, böbrek yetmezliği, üremi, skorbüt, pnomoni, üzere akciğer, karaciğer, böbreklerimizle ilgili yahut hormonal rahatsızlıklardan kaynaklanır.
Ağız kokusunda sebep ortadan kaldırılır ağız hijyeni sürdürülebilir olursa bu makûs durumdan kaçınmış oluruz. Nizamlı diş tabibi denetimi ile sorunları büyümeden çözmek gerekir. Bu rahatsızlığın korkusu, insanları toplumsal izolasyona itmekte ve öz inanç eksikliğine sebep olmaktadır.