Beykozlu
New member
◊ Dünyada size verilen isimlerden hangisi daha epeyce hoşunuza gidiyor: “Mr. Magic” (Bay Sihir) mi, “The Turkish Prince” (Türk Prensi) mi?
– Çok takılmam bunlara. Açıkçası en çok Semih denmesi hoşuma gidiyor. “Mister Magic” teknik bir şeye denk geldiği için daha makul tahminen. Yaptığım şeylere sihir diyorlar, ben de o denli olmadığını anlatmaya çalışıyorum.
◊ Abiniz size masa başı bir iş ararmış. Sonuçta dünyanın en masa başı işlerinden birini yapıyorsunuz. Yazgının cilvesi mi, ağabeyinizi yanlış mı anlamışsınız?
– (Gülüyor) Ben bunu espriyle anlatıyorum. Bir işim olsun istiyorlardı. Bilardo da neymiş? Benim başladığım periyotta bu biçimde bir algısı yoktu Türkiye’de. Bilardo oynayana serseri gözüyle bakılırdı. Aileler düzgün para kazanılan meslekleri istiyor. Uygun lakin bu biçimde kim heykeltıraş olacak bu memlekette? Ben de bunu ti’ye alıyorum. Evet, en masa başı iş bizimki.
◊ Başka bütün sportmenlerin yanında bilardocuların papyona, smokine düşkünlük üzere bir “007” halleri var. Bilardo mu bu biçimde yapıyor, yoksa salon insanları mı bilardoyu seçiyor?
– Avrupa’da birinci başta kılık kıyafet bir kod oluyor. Hatta ceketle oynanırmış. Salon insanlarının, aristokratların sporu üzere bir algı varmış. Sportif kıyafetlerle oynuyoruz artık lakin başlangıcı bu biçimde.
E GELİŞ KARDEŞİM!
◊ Belçika’da katıldığınız birinci milletlerarası müsabakadan dönüşte kendinizi yabancı lisan ve öbür biroldukça hususta geliştirmeye vermişsiniz. Ne hayatıştınız: Eksiklik mi, hırs mı?
– 1988… Alışılmış ki eksiklik hissettim. Öbür oyuncularla irtibat kuramadım. “Benim kendimi geliştirmem gerek” dedim. Lisan öğrenme sorunum benim özel olmamdan değil, çalışkan olmamdan kaynaklanıyor. Hayatta keyifli olabilmem için bu biçimde gerekiyor. şahsi gelişime fazlaca kıymet verdim. İsmi üstünde: şahsi. E geliş kardeşim! Lakin kimseye de havasını satma.
◊ Anne-babanızı bir trafik kazasında kaybetmenizle bilardoya başlamanız tıpkı senelera denk geliyor. Adapazarı’nda dayınızın bilardocusunda sabahlarmışsınız. ömrünüz bir sinema olsa, dram-macera mı olurdu, romantik-komedi mi?
– Evet, bilardo kazadan daha sonraki senelerda girdi hayatıma. Okulu bırakmam falan… bu biçimdeki psikolojim de hakikat bir psikoloji değilmiş. Sabahladığım yerler vardı lakin “dayının bilardocusu” bir kent efsanesi. Bizim ailede bilardoyla ilgilenen hiç kimse yok. Babam terziydi, annem de mesken bayanı… Bir şeyi vilayetle de dram ya da güldürü yapmak gerekmiyor. Yaşadığım dramatik şeylere karşın gülmeyi ve güldürmeyi becerdim. Bir tarafınca bakarsanız romantik de bununla birlikte. Enteresan bir sinema olurdu, orası kesin.
◊ “tekrar dünya şampiyonu olmadan ölmem” diyordunuz, sözünüzü tuttunuz. Artık 57 yaşında bir daha kelam vermek… Daha mı kolay, daha mı sıkıntı?
– Bu kelam aslında benim azmimi ve inatçılığımı anlatıyor. Vazgeçmediğimi anlatmak içindi. Ha bu yaştan daha sonra yeniden verir misiniz diye soruyorsunuz, veririm doğal. Ben çalışmaya devam ediyorum.
◊ TedX konuşmanızda “Ben daima bir şeylere karşın başardım” dediniz. Bilardoya 7 yıl orta verdiniz. Yorgunluk muydu, küskünlük mü?
– Dışarıdan ve içeriden, içeriden derken insanın kendi ortasından yani, başarısız olmanız için mahzurlar olacak. Onları anlatmıştım. Cüret, başarısız olmayı göze alabilmektir. Bir çık bakalım yola. Başlamıyoruz esasen, sıkıntı o. 7.5 yıllık orta da makûs bir münasebet yaşamak üzereydi. Size ziyan veren bir münasebet… Ben ayrıldım. Bu. O bireylerle bir ortada olup kendimi geriye götürmektense öbür alanlarda var oldum. Küskünlük, bezginlik değil. Deneyip “Ya bu bireylerle olmuyor” sonucu. Sonuna kadar ardındayım sonucumın. Ne çıkarınız olursa olsun, size ziyan verecek ilgilerden kaçının.
◊ Pike mi, çektirme mi?
– İkisi de lazım. Mecburen. Sevmek açısından soruyorsan, ben pikeciyim. Muvaffakiyet oranım devasa yükseklikte.
◊ Hollanda, Portekiz üzere ülkelerde profesyonel oyunculuk yaptınız. Türk izleyicisi mi, Avrupalı seyirci mi?
– İkisinin de farklılıkları var natürel lakin ayırmak bana epey gerçek gelmiyor. hiç bir ayrımcılık bana hakikat gelmiyor.
◊ 2011’de “Gizli Aşk” isminde albüm çıkardınız. E dizi oyunculuğu ve stand-up’lar var… Nedir bu: Çok taraflılık mü, beğenilme isteği mu?
– Müzik müsabakasına girdim, albüm çıkardım. Bilardodan uzaklaşma dönemimdeydim, bu biçimde bir şeye gereksinimim vardı. Öykülerimi de anlatıyorum, ortasında komik ögeler da var fakat tam olarak stand-up değil. Dizide de oynadım. Bütün bunların yansıması olarak önemli bir konuşmacı olmaya başladım. Beğenilme isteği değil. 57 yaşındayım ancak gencim. Fiziki bir şey değil bu gençlik. Çok seviyorum yaptığım şeyleri. Bilhassa konuşmacılık kısmını.
GÜNDELİK HALLER
“Kahverengi ceketli bendim”
◊ Konuttaki halinizi hangi üçlü daha yeterli tanımlar: Telefon-YouTube-sosyal medya mı, pijama-terlik-televizyon mu?
– Katiyen pijama-terlik-televizyon. Budur yani.
◊ Az tanıdığınız birine… Telefon mu, bildiri atmak mı?
– Telefon açmaya çekinmem. Lakin ileti atmayı tercih ederim. Daha yanlışsız bence.
◊ Asla hatırlamadığınız biri size fazlaca samimi davranıyor. Yekten hatırlamadığınızı mı söylersiniz, kim olduğunu mu anlamaya çalışırsınız?
– Kim olduğunu anlamaya çalışırım. Ki başıma da geliyor. Anekdot hayli. 20 sene evvelce 2 bin kişinin izlediği şovda “Öndeki kahverengi ceketli bendim, hatırladın mı?” diye soran var.
ÖZEL PROBLEMLER
Aşkta alıcı kuşum
◊ Hangisi daha makûs senaryo: Kimselere âşık olamamak mı, her aşkınızın makus bitmesi mi?
– Hiç âşık olamamak en berbat senaryo. Öbürü deniyor en azından.
◊ Aşkta alıcı kuş musunuz, çantada keklik mi?
– Katiyen alıcı kuşum.
◊ Hangisi daha hayli iç gıcıklar: Göz kırpmak mı, göz kaçırmak mı?
– Yani… Göz kaçırmak olabilir tahminen.
◊ Yılın hangi devri daha romantik? İlkbahar-yaz mı, sonbahar-kış mı?
– Sonbahar-kış.
◊ Hangisini tercih edersiniz: Tek başınıza ağlamak mı, birinin omzunda ağlamak mı?
– Tek başıma ağlamak isterdim. Adamı niçin dertlendireyim?
◊ Aşkın aykırısı: Nefret mi, kayıtsızlık mı?
– Kayıtsızlık alışılmış ki. Ülkemizde uç yaşadığımız için maalesef bizde bu biçimde. Fakat benim nefret üzere bir hissim yok. İş alanı da tıpkı. bu biçimdeki federasyon liderinden nefret etmiyorum. Bana boşluk yaratıp yeni meslek kazandırdığı için teşekkür ediyorum.
HİÇ DÜŞÜNMEDEN SÜRATLİ HIZLI…
◊ Güneş mi, ay mı?
– Güneş.
◊ Gündoğumu mu, günbatımı mı?
– Günbatımı.
◊ Rakı-balık-Ayvalık mı, kebap-şalgam-Adana mı?
– Ayvalık.
◊ Bodrum mu, Çeşme mi?
– Bodrum.
◊ Tavla mı, satranç mı?
– Satranç.
◊ Biraz yoldan çıkmak istediniz: Mantı mı, iskender mi?
– İskender.
KÜÇÜK KEYİFLER
Kırmızı et yemem lazım
◊ tekrar toplumsal medya kullanmamak mı, tekrar asla sinema izlememek mi?
– Vilayetle de vazgeçmem gerekiyorsa toplumsal medyadan vazgeçeyim.
◊ Tren seyahati mu, gemi mi?
– Tren alışılmış daha güzel, gittiğiniz coğrafyayı görmek manasında. Daha eğlenceli. Lakin ikisi de hoş. Olur.
◊ Deniz-kum-güneş mi, orman-ağaç-temiz hava mı?
– Yerine bakılırsa ikisi de. Şu an orman-ağaç-temiz hava örneğin.
◊ Kedi mi, köpek mi?
– İkisini de severim fakat köpeğimiz var.
◊ İstanbul’un… Anadolu yakası mı, Avrupa yakası mı?
– Mutlaka Avrupa yakası. Tarihi olarak da. Her açıdan epeyce beğenilen.
◊ Twitter mı, Instagram mı?
– İkisini de fazlaca kullandığım söylenemez. Bu orta Instagram’ı daha ağır kullanıyorum.
◊ Birinden vazgeçmek zorunda kalsaydınız… Kırmızı et mi, deniz mahsulleri mi?
– Deniz mahsullerinden vazgeçerdim. Kırmızı et yemem lazım yani.
TANINAN ŞEYLER
Soru geldi diye…
◊ Cem Karaca mı, Barış Manço mu?
– Cem Karaca.
◊ Nâzım Hikmet mi, Orhan Veli mi?
– Orhan Veli.
◊ Türkan Şoray mı, Filiz Akın mı?
– Türkan Şoray. Doğal ki.
◊ Tarık Akan mı, Ediz Hun mu?
– Tarık Akan.
◊ Hangisiyle komşu olmak isterdiniz: Marilyn Monroe mu, Brigitte Bardot mu?
– (Gülüyor) Yani benim o denli bir arzum yok da… Soru geldi diye söylüyorum: Brigitte Bardot olağan.
HAYAT BİLGİSİ
Kimi renkleri görmesem de olur
◊ Vakit makinesi icat ettiniz, nereye giderdiniz: Geçmişe mi, geleceğe mi?
– Katiyen geçmişe. İnsanlık nasıl gelişti? Bir şeyi yiyip ölen adamı merak ediyorum örneğin. Yemiş, ölmüş. Demişler ki “Bunu yemeyin, ölürsünüz”… (Gülüyor) Çok enteresan geliyor bana geçmiş.
◊ Renk körü olmak mı, tat duyusunu yitirmek mi?
– Renk körü olmak. Birtakım renkleri görmesem de olur.
◊ Hangisi daha avantajlı: Güçlü ve nahoş doğmak mı, yoksul ve hoş mi?
– bu biçimde bir gerçeklik var fakat insanları hoş ve yakışıksız diye ayırmamak lazım. Varlıklı olmak değerli mi, onu da bilmiyorum. hayatın sunduklarının içinden sıyrılabilenler kazanıyor.
– Çok takılmam bunlara. Açıkçası en çok Semih denmesi hoşuma gidiyor. “Mister Magic” teknik bir şeye denk geldiği için daha makul tahminen. Yaptığım şeylere sihir diyorlar, ben de o denli olmadığını anlatmaya çalışıyorum.
◊ Abiniz size masa başı bir iş ararmış. Sonuçta dünyanın en masa başı işlerinden birini yapıyorsunuz. Yazgının cilvesi mi, ağabeyinizi yanlış mı anlamışsınız?
– (Gülüyor) Ben bunu espriyle anlatıyorum. Bir işim olsun istiyorlardı. Bilardo da neymiş? Benim başladığım periyotta bu biçimde bir algısı yoktu Türkiye’de. Bilardo oynayana serseri gözüyle bakılırdı. Aileler düzgün para kazanılan meslekleri istiyor. Uygun lakin bu biçimde kim heykeltıraş olacak bu memlekette? Ben de bunu ti’ye alıyorum. Evet, en masa başı iş bizimki.
◊ Başka bütün sportmenlerin yanında bilardocuların papyona, smokine düşkünlük üzere bir “007” halleri var. Bilardo mu bu biçimde yapıyor, yoksa salon insanları mı bilardoyu seçiyor?
– Avrupa’da birinci başta kılık kıyafet bir kod oluyor. Hatta ceketle oynanırmış. Salon insanlarının, aristokratların sporu üzere bir algı varmış. Sportif kıyafetlerle oynuyoruz artık lakin başlangıcı bu biçimde.
E GELİŞ KARDEŞİM!
◊ Belçika’da katıldığınız birinci milletlerarası müsabakadan dönüşte kendinizi yabancı lisan ve öbür biroldukça hususta geliştirmeye vermişsiniz. Ne hayatıştınız: Eksiklik mi, hırs mı?
– 1988… Alışılmış ki eksiklik hissettim. Öbür oyuncularla irtibat kuramadım. “Benim kendimi geliştirmem gerek” dedim. Lisan öğrenme sorunum benim özel olmamdan değil, çalışkan olmamdan kaynaklanıyor. Hayatta keyifli olabilmem için bu biçimde gerekiyor. şahsi gelişime fazlaca kıymet verdim. İsmi üstünde: şahsi. E geliş kardeşim! Lakin kimseye de havasını satma.
◊ Anne-babanızı bir trafik kazasında kaybetmenizle bilardoya başlamanız tıpkı senelera denk geliyor. Adapazarı’nda dayınızın bilardocusunda sabahlarmışsınız. ömrünüz bir sinema olsa, dram-macera mı olurdu, romantik-komedi mi?
– Evet, bilardo kazadan daha sonraki senelerda girdi hayatıma. Okulu bırakmam falan… bu biçimdeki psikolojim de hakikat bir psikoloji değilmiş. Sabahladığım yerler vardı lakin “dayının bilardocusu” bir kent efsanesi. Bizim ailede bilardoyla ilgilenen hiç kimse yok. Babam terziydi, annem de mesken bayanı… Bir şeyi vilayetle de dram ya da güldürü yapmak gerekmiyor. Yaşadığım dramatik şeylere karşın gülmeyi ve güldürmeyi becerdim. Bir tarafınca bakarsanız romantik de bununla birlikte. Enteresan bir sinema olurdu, orası kesin.
◊ “tekrar dünya şampiyonu olmadan ölmem” diyordunuz, sözünüzü tuttunuz. Artık 57 yaşında bir daha kelam vermek… Daha mı kolay, daha mı sıkıntı?
– Bu kelam aslında benim azmimi ve inatçılığımı anlatıyor. Vazgeçmediğimi anlatmak içindi. Ha bu yaştan daha sonra yeniden verir misiniz diye soruyorsunuz, veririm doğal. Ben çalışmaya devam ediyorum.
◊ TedX konuşmanızda “Ben daima bir şeylere karşın başardım” dediniz. Bilardoya 7 yıl orta verdiniz. Yorgunluk muydu, küskünlük mü?
– Dışarıdan ve içeriden, içeriden derken insanın kendi ortasından yani, başarısız olmanız için mahzurlar olacak. Onları anlatmıştım. Cüret, başarısız olmayı göze alabilmektir. Bir çık bakalım yola. Başlamıyoruz esasen, sıkıntı o. 7.5 yıllık orta da makûs bir münasebet yaşamak üzereydi. Size ziyan veren bir münasebet… Ben ayrıldım. Bu. O bireylerle bir ortada olup kendimi geriye götürmektense öbür alanlarda var oldum. Küskünlük, bezginlik değil. Deneyip “Ya bu bireylerle olmuyor” sonucu. Sonuna kadar ardındayım sonucumın. Ne çıkarınız olursa olsun, size ziyan verecek ilgilerden kaçının.
◊ Pike mi, çektirme mi?
– İkisi de lazım. Mecburen. Sevmek açısından soruyorsan, ben pikeciyim. Muvaffakiyet oranım devasa yükseklikte.
◊ Hollanda, Portekiz üzere ülkelerde profesyonel oyunculuk yaptınız. Türk izleyicisi mi, Avrupalı seyirci mi?
– İkisinin de farklılıkları var natürel lakin ayırmak bana epey gerçek gelmiyor. hiç bir ayrımcılık bana hakikat gelmiyor.
◊ 2011’de “Gizli Aşk” isminde albüm çıkardınız. E dizi oyunculuğu ve stand-up’lar var… Nedir bu: Çok taraflılık mü, beğenilme isteği mu?
– Müzik müsabakasına girdim, albüm çıkardım. Bilardodan uzaklaşma dönemimdeydim, bu biçimde bir şeye gereksinimim vardı. Öykülerimi de anlatıyorum, ortasında komik ögeler da var fakat tam olarak stand-up değil. Dizide de oynadım. Bütün bunların yansıması olarak önemli bir konuşmacı olmaya başladım. Beğenilme isteği değil. 57 yaşındayım ancak gencim. Fiziki bir şey değil bu gençlik. Çok seviyorum yaptığım şeyleri. Bilhassa konuşmacılık kısmını.
GÜNDELİK HALLER
“Kahverengi ceketli bendim”
◊ Konuttaki halinizi hangi üçlü daha yeterli tanımlar: Telefon-YouTube-sosyal medya mı, pijama-terlik-televizyon mu?
– Katiyen pijama-terlik-televizyon. Budur yani.
◊ Az tanıdığınız birine… Telefon mu, bildiri atmak mı?
– Telefon açmaya çekinmem. Lakin ileti atmayı tercih ederim. Daha yanlışsız bence.
◊ Asla hatırlamadığınız biri size fazlaca samimi davranıyor. Yekten hatırlamadığınızı mı söylersiniz, kim olduğunu mu anlamaya çalışırsınız?
– Kim olduğunu anlamaya çalışırım. Ki başıma da geliyor. Anekdot hayli. 20 sene evvelce 2 bin kişinin izlediği şovda “Öndeki kahverengi ceketli bendim, hatırladın mı?” diye soran var.
ÖZEL PROBLEMLER
Aşkta alıcı kuşum
◊ Hangisi daha makûs senaryo: Kimselere âşık olamamak mı, her aşkınızın makus bitmesi mi?
– Hiç âşık olamamak en berbat senaryo. Öbürü deniyor en azından.
◊ Aşkta alıcı kuş musunuz, çantada keklik mi?
– Katiyen alıcı kuşum.
◊ Hangisi daha hayli iç gıcıklar: Göz kırpmak mı, göz kaçırmak mı?
– Yani… Göz kaçırmak olabilir tahminen.
◊ Yılın hangi devri daha romantik? İlkbahar-yaz mı, sonbahar-kış mı?
– Sonbahar-kış.
◊ Hangisini tercih edersiniz: Tek başınıza ağlamak mı, birinin omzunda ağlamak mı?
– Tek başıma ağlamak isterdim. Adamı niçin dertlendireyim?
◊ Aşkın aykırısı: Nefret mi, kayıtsızlık mı?
– Kayıtsızlık alışılmış ki. Ülkemizde uç yaşadığımız için maalesef bizde bu biçimde. Fakat benim nefret üzere bir hissim yok. İş alanı da tıpkı. bu biçimdeki federasyon liderinden nefret etmiyorum. Bana boşluk yaratıp yeni meslek kazandırdığı için teşekkür ediyorum.
HİÇ DÜŞÜNMEDEN SÜRATLİ HIZLI…
◊ Güneş mi, ay mı?
– Güneş.
◊ Gündoğumu mu, günbatımı mı?
– Günbatımı.
◊ Rakı-balık-Ayvalık mı, kebap-şalgam-Adana mı?
– Ayvalık.
◊ Bodrum mu, Çeşme mi?
– Bodrum.
◊ Tavla mı, satranç mı?
– Satranç.
◊ Biraz yoldan çıkmak istediniz: Mantı mı, iskender mi?
– İskender.
KÜÇÜK KEYİFLER
Kırmızı et yemem lazım
◊ tekrar toplumsal medya kullanmamak mı, tekrar asla sinema izlememek mi?
– Vilayetle de vazgeçmem gerekiyorsa toplumsal medyadan vazgeçeyim.
◊ Tren seyahati mu, gemi mi?
– Tren alışılmış daha güzel, gittiğiniz coğrafyayı görmek manasında. Daha eğlenceli. Lakin ikisi de hoş. Olur.
◊ Deniz-kum-güneş mi, orman-ağaç-temiz hava mı?
– Yerine bakılırsa ikisi de. Şu an orman-ağaç-temiz hava örneğin.
◊ Kedi mi, köpek mi?
– İkisini de severim fakat köpeğimiz var.
◊ İstanbul’un… Anadolu yakası mı, Avrupa yakası mı?
– Mutlaka Avrupa yakası. Tarihi olarak da. Her açıdan epeyce beğenilen.
◊ Twitter mı, Instagram mı?
– İkisini de fazlaca kullandığım söylenemez. Bu orta Instagram’ı daha ağır kullanıyorum.
◊ Birinden vazgeçmek zorunda kalsaydınız… Kırmızı et mi, deniz mahsulleri mi?
– Deniz mahsullerinden vazgeçerdim. Kırmızı et yemem lazım yani.
TANINAN ŞEYLER
Soru geldi diye…
◊ Cem Karaca mı, Barış Manço mu?
– Cem Karaca.
◊ Nâzım Hikmet mi, Orhan Veli mi?
– Orhan Veli.
◊ Türkan Şoray mı, Filiz Akın mı?
– Türkan Şoray. Doğal ki.
◊ Tarık Akan mı, Ediz Hun mu?
– Tarık Akan.
◊ Hangisiyle komşu olmak isterdiniz: Marilyn Monroe mu, Brigitte Bardot mu?
– (Gülüyor) Yani benim o denli bir arzum yok da… Soru geldi diye söylüyorum: Brigitte Bardot olağan.
HAYAT BİLGİSİ
Kimi renkleri görmesem de olur
◊ Vakit makinesi icat ettiniz, nereye giderdiniz: Geçmişe mi, geleceğe mi?
– Katiyen geçmişe. İnsanlık nasıl gelişti? Bir şeyi yiyip ölen adamı merak ediyorum örneğin. Yemiş, ölmüş. Demişler ki “Bunu yemeyin, ölürsünüz”… (Gülüyor) Çok enteresan geliyor bana geçmiş.
◊ Renk körü olmak mı, tat duyusunu yitirmek mi?
– Renk körü olmak. Birtakım renkleri görmesem de olur.
◊ Hangisi daha avantajlı: Güçlü ve nahoş doğmak mı, yoksul ve hoş mi?
– bu biçimde bir gerçeklik var fakat insanları hoş ve yakışıksız diye ayırmamak lazım. Varlıklı olmak değerli mi, onu da bilmiyorum. hayatın sunduklarının içinden sıyrılabilenler kazanıyor.