bencede
New member
Bilim kurgu sinemalarından ve vakit seyahati öykülerinden hoşlananlar kesinlikle ARQ (2016), Edge of Tomorrow (2014), Groundhog Day (1993), Run Lola Run (1998) ya da Hurok(2016) ve gibisi sinemaları izlemiş ya da en azından duymuşlardır. Tümü birebir günü yeniden eden bir vakit döngüsüne sıkışmış insanları mevzu alır. 12 Minutes incelemesine geçmedilk evvel bu sinemalar ortasından ARQ sinemasından bilhassa bahsetmek istiyoruz. Zira yapımcıların ARQ’dan ilham almış olma mümkünlüğü bir çok yüksek
Sinemada bir anda kız arkadaşı Hanna’nın yanında uyanan Renton, daha sonrasında silahlı üç kişi tarafınca yakalanıp, bir sandalyeye bağlanıp ve tehdit ediliyor. Bağlandığı sandalyeden kendini kurtarıp kaçmaya çalışırken de yakalanıp öldürülüyor. Lakin Renton, ölmek yerine bir daha sevgilisi Hanna’nın yanında uyandığı sabaha geri dönüyor. Üstelik yaşadığı her şeyi hatırlıyor ve birazdan bir daha silahlı üç adamın odasına gireceğini de artık biliyor. Kısa bir süre evvel piyasaya sürülen 12 Minutes oyununu daha evvelde duyduysanız ya da tanıtım sinemasını seyrettiyseniz ne dediğimizi anlayacaksınız. Duymamış olanlar için ise çabucak anlatmaya başlayalım. 12 Minutes, sahiden gibisi pek olmayan yaratıcı oyunlardan biri. Sabit zirve kamerasına sahip ve uzun bir müddetdir meselae pek rastlamadığımız point&click bir macera tipinde. Daima ölüp başa döndüğümüz için de hibrit bir rogue-like macera oyunu olarak da tanımlasak sanırım yanlış olmaz.
Öldürmeyen 12 dakika güçlendirir
12 minutes, oyun mekaniklerini de öğrendiğimiz, kısa bir meskene dönüş kısmı ile başlıyor. daha sonrasında ise uzunca bir süre oyun alanımız; yatak odası, banyo, dolap ve salon ile hudutlu. Birinci başta fazlaca fazla yapabileceğiniz bir şey yok. Etrafı gezip alanı tanımak ve dedektifin kapıya gelmesini beklemeniz gerekiyor. Dedektif, geldiğinde eşimizi babasını öldürmek ile suçluyor. Bu noktada vereceğiniz rastgele bir reaksiyon ya ölmemizle ya da bayılmamızla son buluyor. daha sonrasında meskene birinci döndüğümüz dakikaya geri dönüyoruz. Birinci oynanış için olması gereken de esasen bu ve bundan kaçış yok. Farklı bir şey yapıp kurtulurum diye de düşünmeyin. Kıssa her ölüşünüz ile yavaş yavaş açılacak biçimde tasarlanmış ve bir daha sonraki döngüde evvelki yaptığınız yanılgıyı yinelamamaya çalışıyorsunuz.
Yapacak şey az fakat ne yapacağını bulmak sıkıntı
Problem şu ki, umutsuzca bir çıkış yolu ararken yalnızca birkaç dakikanız olan bir vakit döngüsü ortasındasınız. Çok geçmeden sıradan tedbirlerin işe yaramayacağını keşfediyorsunuz. Kapı kilitlemek ya da bir yere saklanmak sizi korumuyor. Daha fazlasını söyleyip şüphesiz eğlenceyi bozmayacağız. Bir vakit döngüsünde sıkışıp kalmak, teknik olarak sınırsız vaktiniz varmış üzere hissettirse de dedektifin yolda olduğunu bildiğiniz, asansörün sesini ve kapıya gerçek geldiğini duyduğunuzda işler karışmaya başlıyor. 12 Minutes’ın minimalist görünümü, dairedeki mobilyalarının seyrekliği ve az sayıdaki karakterle bir arada az sayıda oda, bir biçimde baskıyı daha da artırıyor. Bilhassa kapının haricinde ayak sesleri duyduğunuzda ve hala ne yapacağınıza dair hiç bir fikriniz olmasa da vaktinizin dolmak üzere olduğunu bildiğinizde…
tekrar oyunun geninde var fakat sonlara gerçek daraltabiliyor!
Öteki taraftan başınızda bir fikir uyandığında bir daha sonraki döngüde onu denemek için bir an evvel ölmeyi beklediğiniz de oluyor. Bu döngülerin her birinde, yeni bir diyalog seçeneği açıldığında ya da öğrendiğiniz yeni bir gerçeğin nasıl farklı hissettirdiği de beğenilen bir biçimde şaşırtan. Öte yandan, takılıp kaldığınızda ve bir ipucu elde etmenin hiç bir yolu olmadığında birebir döngüyü tekrar yeniden yaşamak zorunda kalmak beğenilen değil. Ancak bu rogue-like’ın tabiatında var o denli değil mi?
olağan olarak oyunun sonuna gerçek, oyunun biraz kendini yineladığını da belirtmeden geçemeyelim. Her seferinde küçük bir değişikliği denemek için tıpkı döngünün tamamını birden çok sefer beklemek hudut bozucu olabiliyor.
Dedektifin sesi bir yerden tanıdık geldi mi?
12 Minutes’de baskıdan kaçmanın bir yolu yok. Daireyi terk edemiyorsunuz, ekranı karıştıran bir HUD yok ve objelerle sadece onları seçerek yahut öteki objelerle birleştirmek için sürükleyerek etkileşime girebiliyorsunuz. Oyuna odaklanabilmeniz için gereksiz tüm ögeleri ortadan kaldırılmış. Daha az sayıda karakterin olması da dramaya eklenerek oyunun lehine çalışıyor. Tüm yanıtların yakınlarda bir yerde gizli olduğu biliyorsunuz. Güya bir çeşit kaçış odasında üzere hissediyorsunuz. Xbox Series S üzerinde denediğimiz Twelve Minutes’daki dikkat cazibeli bir öteki nokta ise oyuncu kadrosu! Daisy Ridley, James McAvoy ve Willem Dafoe’nun seslendirdiği diyaloglar hakkında yazmadan geçmek olmaz. Tek söz ile harikalar. Twelve Minutes’daki diyaloglar, evvelki her döngüden keşfedilenleri yansıtmak için şahane bir biçimde genişliyor. Twelve Minutes’ın oyuncu takımının marifetleri oyunun ilerleyen vakit içinderına kadar hiç sırıtmıyor.
Sonuç
Oyun döngüsünün ana mekaniği olayların yinelanması üzerine şurası. ötürüsıyla bunu eksi olarak belirtmek hayli gerçek olmaz. Fakat bilhassa oyunun sonuna yanlışsız biraz hudut bozucu olduğu da gerçek. Öteki taraftan bu karışık kıssadaki gizemler çözüldükçe uygun hissettiriyor ve bu dezavantajı bir ölçü unutturuyor. Oyun bitirdikten çok daha sonra da sizi düşündürmeye devam ediyor. Daha evvel incelediğimiz Last Stop’un da geliştiricisi olan Annapurna Interactive farklı oyunlar yapmayı seven bir firma. Üstelik oyunlarına Türkçe lisan takviyesi eklemeyi de unutmuyorlar. 12 Minutes, farklı bir üslup denendiği için evet tahminen eksiksiz değil fakat katiyen oynanmayı hak ediyor. Üstelik Xbox Game Pass üzerinden de fiyatsız ulaşabileceğiniz için kaybedeceğiniz bir şey yok. Hele ki birbirinin kopyası oyunlardan sıkılanlara ilaç üzere gelecektir.
75
Yapımcı Annapurna Interactive
Dağıtımcı Annapurna Interactive
Platform Xbox One, Xbox Series S/X, PC
Çeşit Macera, Rogue-like
Web https://twelveminutesgame.com/
Öldürmeyen 12 dakika güçlendirir
12 minutes, oyun mekaniklerini de öğrendiğimiz, kısa bir meskene dönüş kısmı ile başlıyor. daha sonrasında ise uzunca bir süre oyun alanımız; yatak odası, banyo, dolap ve salon ile hudutlu. Birinci başta fazlaca fazla yapabileceğiniz bir şey yok. Etrafı gezip alanı tanımak ve dedektifin kapıya gelmesini beklemeniz gerekiyor. Dedektif, geldiğinde eşimizi babasını öldürmek ile suçluyor. Bu noktada vereceğiniz rastgele bir reaksiyon ya ölmemizle ya da bayılmamızla son buluyor. daha sonrasında meskene birinci döndüğümüz dakikaya geri dönüyoruz. Birinci oynanış için olması gereken de esasen bu ve bundan kaçış yok. Farklı bir şey yapıp kurtulurum diye de düşünmeyin. Kıssa her ölüşünüz ile yavaş yavaş açılacak biçimde tasarlanmış ve bir daha sonraki döngüde evvelki yaptığınız yanılgıyı yinelamamaya çalışıyorsunuz.
Yapacak şey az fakat ne yapacağını bulmak sıkıntı
Problem şu ki, umutsuzca bir çıkış yolu ararken yalnızca birkaç dakikanız olan bir vakit döngüsü ortasındasınız. Çok geçmeden sıradan tedbirlerin işe yaramayacağını keşfediyorsunuz. Kapı kilitlemek ya da bir yere saklanmak sizi korumuyor. Daha fazlasını söyleyip şüphesiz eğlenceyi bozmayacağız. Bir vakit döngüsünde sıkışıp kalmak, teknik olarak sınırsız vaktiniz varmış üzere hissettirse de dedektifin yolda olduğunu bildiğiniz, asansörün sesini ve kapıya gerçek geldiğini duyduğunuzda işler karışmaya başlıyor. 12 Minutes’ın minimalist görünümü, dairedeki mobilyalarının seyrekliği ve az sayıdaki karakterle bir arada az sayıda oda, bir biçimde baskıyı daha da artırıyor. Bilhassa kapının haricinde ayak sesleri duyduğunuzda ve hala ne yapacağınıza dair hiç bir fikriniz olmasa da vaktinizin dolmak üzere olduğunu bildiğinizde…
tekrar oyunun geninde var fakat sonlara gerçek daraltabiliyor!
Öteki taraftan başınızda bir fikir uyandığında bir daha sonraki döngüde onu denemek için bir an evvel ölmeyi beklediğiniz de oluyor. Bu döngülerin her birinde, yeni bir diyalog seçeneği açıldığında ya da öğrendiğiniz yeni bir gerçeğin nasıl farklı hissettirdiği de beğenilen bir biçimde şaşırtan. Öte yandan, takılıp kaldığınızda ve bir ipucu elde etmenin hiç bir yolu olmadığında birebir döngüyü tekrar yeniden yaşamak zorunda kalmak beğenilen değil. Ancak bu rogue-like’ın tabiatında var o denli değil mi?
Dedektifin sesi bir yerden tanıdık geldi mi?
12 Minutes’de baskıdan kaçmanın bir yolu yok. Daireyi terk edemiyorsunuz, ekranı karıştıran bir HUD yok ve objelerle sadece onları seçerek yahut öteki objelerle birleştirmek için sürükleyerek etkileşime girebiliyorsunuz. Oyuna odaklanabilmeniz için gereksiz tüm ögeleri ortadan kaldırılmış. Daha az sayıda karakterin olması da dramaya eklenerek oyunun lehine çalışıyor. Tüm yanıtların yakınlarda bir yerde gizli olduğu biliyorsunuz. Güya bir çeşit kaçış odasında üzere hissediyorsunuz. Xbox Series S üzerinde denediğimiz Twelve Minutes’daki dikkat cazibeli bir öteki nokta ise oyuncu kadrosu! Daisy Ridley, James McAvoy ve Willem Dafoe’nun seslendirdiği diyaloglar hakkında yazmadan geçmek olmaz. Tek söz ile harikalar. Twelve Minutes’daki diyaloglar, evvelki her döngüden keşfedilenleri yansıtmak için şahane bir biçimde genişliyor. Twelve Minutes’ın oyuncu takımının marifetleri oyunun ilerleyen vakit içinderına kadar hiç sırıtmıyor.
Sonuç
Oyun döngüsünün ana mekaniği olayların yinelanması üzerine şurası. ötürüsıyla bunu eksi olarak belirtmek hayli gerçek olmaz. Fakat bilhassa oyunun sonuna yanlışsız biraz hudut bozucu olduğu da gerçek. Öteki taraftan bu karışık kıssadaki gizemler çözüldükçe uygun hissettiriyor ve bu dezavantajı bir ölçü unutturuyor. Oyun bitirdikten çok daha sonra da sizi düşündürmeye devam ediyor. Daha evvel incelediğimiz Last Stop’un da geliştiricisi olan Annapurna Interactive farklı oyunlar yapmayı seven bir firma. Üstelik oyunlarına Türkçe lisan takviyesi eklemeyi de unutmuyorlar. 12 Minutes, farklı bir üslup denendiği için evet tahminen eksiksiz değil fakat katiyen oynanmayı hak ediyor. Üstelik Xbox Game Pass üzerinden de fiyatsız ulaşabileceğiniz için kaybedeceğiniz bir şey yok. Hele ki birbirinin kopyası oyunlardan sıkılanlara ilaç üzere gelecektir.
75
Yapımcı Annapurna Interactive
Dağıtımcı Annapurna Interactive
Platform Xbox One, Xbox Series S/X, PC
Çeşit Macera, Rogue-like
Web https://twelveminutesgame.com/